Er wordt niet meer gepraat over de nieuwste Netflixserie (oef, ik kon nooit meepraten). Nu gaat het over de nieuwste podcastreeks. HΓ©t nieuwe tijdverdrijf!
Een fantastische bezigheid: je kan bijleren en naar verhalen luisteren zonder iemand te storen. Terwijl je onderweg bent, aan het koken of je was aan het plooien. Wat een geschenk!
Toch vraagt een stemmetje in mij zich af: is dit niet het zoveelste vluchtmiddel van ons brein? Een verlangen naar nog meer weten, meer prikkels van buitenaf. Een vlucht van wat zich diep vanbinnen in ons afspeelt?
Of misschien is het net andersom: wie weet inspireren podcasts mensen om dieper te kijken en voelen? Vooral voor hoogsensitieve mensen kan het een uitdaging zijn om een verlangen naar prikkels tijdig af te wisselen met momenten van rust.
Wat denk jij?
Zelf luister ik vooral naar podcasts als ik een lange rit voor de boeg heb. Voor ik vertrek, sta ik bewust stil bij wat ik Γ©cht nodig heb:
π een interessante podcast als ik wil bijleren, inspiratie opdoen of verveling tegengaan;
π levendige muziek als ik fun wil hebben, emoties wil uiten en mee wil kwelen π;
π rustgevende muziek om te ontspannen en los te laten;
π helemaal niks, wanneer ik gewoon mijn gedachten wil ordenen en de stilte toelaten.
Als je ooit es met me meerijdt, je bent gewaarschuwd π
Hoe bewust kies jij wat je nodig hebt?
Sta je stil bij hoe jouw brein en energie reageren op wat je hoort en doet?
Neem vandaag es een moment om te voelen waar jij naar verlangt.